Como Jesucristo fezo a San Pedro que pescasse

De Cancioneros Musicales Españoles
Saltar a: navegación, buscar


FICHA DE LA OBRA

Observación General

Índice de autoridades:

  • Como Jesucristo fezo a San Pedro que pescasse
  • Cantigas de Santa María
  • Cantigas de Alfonso X el Sabio
  • Cantiga 369
  • Cancionero Cortesano
  • Siglo XIII

Autor del texto

La autoría no esta clara. Ver observación en Cantigas de Santa María

Autor música:

La autoría no esta clara. Ver observación en Cantigas de Santa María

Voces:

1

Cancioneros:

Data:

Segunda mitad siglo XIII

Referencias:

TEXTO

Como Jesú-Cristo fezo a San Pedro que pescasse
un pex' en que achou ouro que por si e el peitasse,
outrossí fez que sa Madre per tal maneira livrasse
a ũa mollér mesquinna, e de gran coita tirasse.

E de tal razôn com' esta vos direi un gran miragre, sól que me ben ascoitedes,
que fezo Santa María, por que mui mais d' outra cousa sempr' en ela confïedes;
ca nunca o atal fezo que s' ên mui ben non achasse
e que llo a Santa Virgen pois ben non gualardõasse.
Como Jesú-Cristo fezo a San Pedro que pescasse...

En Santarên contiu esto a ũa mollér tendeira, que sa cevada vendía,
e dizía ameúde: “Aquel é de mal guardado que guarda Santa María.”
E collera-o por uso en que quér que razõasse
e en toda merchandía que vendess' e que comprasse.
Como Jesú-Cristo fezo a San Pedro que pescasse...

Un alcaid' éra na vila, de mal talán e sannudo, soberv' e cobiiçoso,
que per el nïún dereito nunca ben éra juïgado; demais éra orgulloso
e cobiiçava muito por achar en que travasse
a quen quér, ou póbr' ou rico, per que algo del levasse.
Como Jesú-Cristo fezo a San Pedro que pescasse...

Ond' avẽo que un día séus ómees do alcaide, estand' ant' el, razõavan
daquela mollér, dizendo que a tiínnan por louca, e muit' ende posfaçavan.
Diss' o alcaide: “Quen ll' óra fezésse per que errasse
e que daquela paravla por mentiral ên ficasse!
Como Jesú-Cristo fezo a San Pedro que pescasse...

Mais ei agora osmado ũa cousa, per que lógo en est' érro a metades:
fillad' esta mia sortella: e dade-lla por cevada, que me lóg' aquí tragades.”
E envïou, dous, dizendo a cada un que punnasse
en lle furtar a sortella, per que pois se lle achasse.
Como Jesú-Cristo fezo a San Pedro que pescasse...

E eles assí fezéron; ca foron alí correndo e compraron-ll' a cevada
e ar déron-ll' a sortella, que en pennos a tevésse atá que fosse pagada.
Mais non quiso ũu deles que o anél lle durasse,
ante buscou soteleza per que llo lógo furtasse;
Como Jesú-Cristo fezo a San Pedro que pescasse...

Ca enquanto ũu deles recebía a cevada que ll' a bõa mollér dava,
o outro de sobr' un leito, u poséra a sortella, atán tóste lla furtava.
E tornaron-s' a séu dono dizendo que s' alegrasse,
e a sortella lle déron, mais que os non mesturasse.
Como Jesú-Cristo fezo a San Pedro que pescasse...

Outro día o alcaide mandou aos dous mancebos que envïara primeiros,
que fossen lógo correndo a aquela mollér bõa e lle déssen séus dinneiros,
que lógo a sa sortella mantenente lle tornasse,
e se non, que quant' avía a mollér que llo fillasse.
Como Jesú-Cristo fezo a San Pedro que pescasse...

Eles foron muit' aginna e pagaron séus dinneiros, ben e mui compridamente
a aquela mollér bõa, e pediron-ll' a sortella d' ouro fin, ca non d' arente,
ond' a pédra foi vermella: e quen quér que a catasse
por rubí sen nulla dulta cuido que a juïgasse.
Como Jesú-Cristo fezo a San Pedro que pescasse...

A dona, quand' oiu esto, foi por fillar a sortella dalí onde a poséra,
mas non achou nemigalla, pero a andou buscando; e foi en gran coita féra
e rogou a un daqueles que o alcaide rogasse
que se sofresse un pouco atẽen que a achasse.
Como Jesú-Cristo fezo a San Pedro que pescasse...

O alcaide mui sannudo disse que o non faría, mais que lle déss' a sortella,
de que o vinqu' éra d' ouro, mui ben feito e fremoso, e a pédr' éra vermella;
e se lle lógo non désse, que quant' avía ll' entrasse,
atẽen que a valía da sortella lle dobrasse.
Como Jesú-Cristo fezo a San Pedro que pescasse...

A mollér, quando viu esto, con mui gran coita chorando diss': “Ai, Virgen glorïosa,
aquel é de mal guardado, mia Sennor, a quen tu guardas; e porend', ai, pïadosa,
non quisésses, Sennor bõa, que a tal coita chegasse,
que con pobreza mui grande pelas pórtas mendigasse.”
Como Jesú-Cristo fezo a San Pedro que pescasse...

E ela dizend' aquesto, o alcaide mui sobervio cavalgou en séu cavalo
e deceu-se pera Tejo, por dar-ll' a bever no río e o topete lavá-lo.
E 'n lavando-o de rejo, quis Déus que ll' escorregasse
aquel séu anél do dedo e ena agua voasse.
Como Jesú-Cristo fezo a San Pedro que pescasse...

O alcaide, pois viu esto, tornou-se trist' e coitado pera sa casa aginna
dessí todo séu despeito daquel anél que perdera tornou sobre la mesquinna
e mandou a u séu óme que tan muito a coitasse,
atá que de quant' avía de todo a derrancasse.
Como Jesú-Cristo fezo a San Pedro que pescasse...

A bõa mollér coitada foi tanto daqueste feito, que sól non soube consello
de si nen ar que fezésse, e diss': “Ai, Santa María, tu que és lum' e espello
u se catan os coitados, ca non foi quen se catasse
en ti, cona mui gran coita, que se ben non conortasse.”
Como Jesú-Cristo fezo a San Pedro que pescasse...

Ela avendo gran coita e fazendo mui gran dóo, vẽo a ela sa filla
dizendo: “Madre, comede e aved' algún conórto; ca sería maravilla,
se con tal coita morrerdes, que vóssa alma entrasse
en paraíso, ca nunca i entrou quen se matasse.”
Como Jesú-Cristo fezo a San Pedro que pescasse...

Des que ll' aquest' ouve dito, foi-se correndo a Tejo, u o pescado vendían,
e preguntou os dos barcos que lle disséssen verdade se algún pexe tragían.
Diss' un deles: “éu o trago, que con mia mollér cẽasse,
mais pero vender-mio-ía a quen mio mui ben comprasse.”
Como Jesú-Cristo fezo a San Pedro que pescasse...

Disse-ll' ela: “E son muitos?” Respôs el: “Par Déus de céo, non é mais dũu senlleiro,
que fillei óra no río, u andavamos pescando éu e un méu companneiro.”
Rogou-ll' ela entôn muito que por Déus que llo mostrasse
e que quanto x' el quisésse dinneiros por el fillasse.
Como Jesú-Cristo fezo a San Pedro que pescasse...

Des que ll' ouv' assí comprado aquel pexe, a meninna foi-s' a sa madre correndo
e disse-ll': “Ai, madre bõa, mais val de cẽar daqueste ca jazer assí gemendo.”
Entôn lle mandou a madre que o peixe ll' adubasse
e o lavasse de dentro e de fóra escamasse.
Como Jesú-Cristo fezo a San Pedro que pescasse...

Entôn fillô' a meninna; e pois lavou aquel peixe, quando foi que o abrisse,
en abrindo catou dentro e viu jazer a sortella, e lóg' a sa madre disse
como aquel anél achara. E ela que llo mostrasse
mandou; e poi-lo viu, lógo ar mandou que se calasse.
Como Jesú-Cristo fezo a San Pedro que pescasse...

Outro día o alcaide vẽo irad' e sannudo a sa casa por prendê-la,
se ll' a sortella non désse, pois lle dava séus dinneiros, que morrería por ela.
Entôn chorand' a mesquinna rogou que a ascoitasse,
dizendo que lla daría, sól que ll' o séu entregasse.
Como Jesú-Cristo fezo a San Pedro que pescasse...

El disse que lle prazía. Entôn ela ante todos tirou o anél do dedo
e déu-llo. E ele, lógo que o ouve connosçudo, fillou-se-ll' ên mui gran medo;
e ant' o póboo todo lle rogou que lle contasse
en qual guisa o ouvéra, que nulla ren non leixasse.
Como Jesú-Cristo fezo a San Pedro que pescasse...

E ela contou-llo todo en qual guisa o ouvéra; e pois llo ouve contado,
ar disse-ll' el a verdade en como a enganara, e déu-s' ende por culpado
e ante toda a gente rogou que lle perdõasse,
e do séu, que lle tollera, déu quena apoderasse.
Como Jesú-Cristo fezo a San Pedro que pescasse...

Entonce toda a gente que i éra assũada déron mui grandes loores
por tan fremoso miragre aa Virgen glorïosa, que é Sennor das sennores;
e dando vózes dizían: “Quen foi quen te semellasse
de guardar os séus de dano nen tan ben os amparasse?”
Como Jesú-Cristo fezo a San Pedro que pescasse...

MEDIATECA

Partituras

Midis

Discografía:

Enlaces:

Audios resaltados

Otros Audios

Videos resaltados:

Otros Videos: