Senpre punnou muit’ a Virgen

De Cancioneros Musicales Españoles
Saltar a: navegación, buscar


FICHA DE LA OBRA

Observación General

Índice de autoridades:

  • Senpre punnou muit’ a Virgen
  • Cantigas de Santa María
  • Cantigas de Alfonso X el Sabio
  • Cantiga 196
  • Cancionero Cortesano
  • Siglo XIII

Autor del texto

La autoría no esta clara. Ver observación en Cantigas de Santa María

Autor música:

La autoría no esta clara. Ver observación en Cantigas de Santa María

Voces:

1

Cancioneros:

Data:

Segunda mitad siglo XIII

Referencias:

TEXTO


Sempre punnou muit' a Virgen per u fosse connoçuda
dos que a non connocían, e sa bondade sabuda.

E desto vos contar quéro un miragre mui fremoso
que mostrou Santa María por un gentil perfïoso
que ídolos aorava e o nome grorïoso
dela oír non quería, tanto ll' ér' avorreçuda.
Sempre punnou muit' a Virgen per u fosse connoçuda...

Neno feito de séu Fillo per ren creer non quería,
e se deles lle falava alguên, lógu' end' el fugía;
e porên vos direi óra o que ll' avẽo un día,
per que pois sa voontade foi na Virgen concebuda.
Sempre punnou muit' a Virgen per u fosse connoçuda...

El morava en Besanço, que agora é chamada
Costantinópla a grande, que de Costantín pobrada
foi; mais ant' en aquel tempo a nóssa fé começada
éra, e ant' os gentíis a guardavan asconduda-
Sempre punnou muit' a Virgen per u fosse connoçuda...

Mente. E porend' aqueste que vos díxi da primeira,
sacerdote dos gentíis, quería de gran maneira
compõer ũa omagen d' ídolo, que de certeira
cousa lle désse respósta faland' e non fosse muda.
Sempre punnou muit' a Virgen per u fosse connoçuda...

El fezéra ja as formas, de que se muito pagava,
e pois foron ben caentes, o metal dentr' adeitava;
mais non achou i omagen na forma que el cuidava,
ca, par Déus, mellor fegura lle foi i apareçuda.
Sempre punnou muit' a Virgen per u fosse connoçuda...

Ca u el achar cuidava un démo que aorasse
e que lle respósta désse de quanto ll' el preguntasse,
achou dona con séu fillo, ben como se o crïasse,
tẽendo-ll' a teta 'n boca. E pois dele foi veúda,
Sempre punnou muit' a Virgen per u fosse connoçuda...

Maravillou-s' ende muito e ficou tan espantado,
que a todo-los séus templos foi ên demandar recado
se tal omagen sabían d' algún déus, ou fegurado
éra ou d' algũa gente aorada e creúda.
Sempre punnou muit' a Virgen per u fosse connoçuda...

Mas pois que desto recado non achou enos pagãos,
foi-se lógo mui correndo a preguntar os crischãos
se tal fegura avían. Disséron: “Somos certãos
que tal omagen da Virgen é, que Déus ouv' esleúda
Sempre punnou muit' a Virgen per u fosse connoçuda...

Por sa Madre.” E tan tóste o meteron na eigreja;
e pois el viu o omagen daquela que sempre seja
bẽeita, disse: “Convósco oi mais non quéro peleja,
ca tal com' esta aquela é que m' ouv' apareçuda.”
Sempre punnou muit' a Virgen per u fosse connoçuda...

E pois aquesto lles disse, fezo-se lógo crischão
e o templo que guardava derribou todo de chão
e quebrantou as omages, ca non quis usar en vão
sa vida; e a sa mórte foi-ll' a alma recebuda
Sempre punnou muit' a Virgen per u fosse connoçuda...

Eno Paraíso santo, u están todo-los santos
a Nóstro Sennor loando con mui saborosos cantos.
Esto fez a Virgen Madre, que faz de miragres quantos
óme contar non podía, ca sempre en ben estuda.
Sempre punnou muit' a Virgen per u fosse connoçuda...



MEDIATECA

Partituras

Midis

Discografía:

Enlaces:

Audios resaltados

Otros Audios

Videos resaltados:

Otros Videos: