A Madre do que o demo fez no mundo que falasse

De Cancioneros Musicales Españoles
Saltar a: navegación, buscar

FICHA DE LA OBRA

Observación General

Índice de autoridades:

  • A Madre do que o demo fez no mundo que falasse
  • Cantigas de Santa María
  • Cantigas de Alfonso X el Sabio
  • Cantiga 343
  • Cancionero Cortesano
  • Siglo XIII

Autor del texto

La autoría no esta clara. Ver observación en Cantigas de Santa María

Autor música:

La autoría no esta clara. Ver observación en Cantigas de Santa María

Voces:

1

Cancioneros:

Data:

Segunda mitad siglo XIII

Referencias:

Observación 1:

TEXTO

A Madre do que o démo fez no mudo que falasse,
fezo a outro dïabo fazer como se calasse.

Ca diz eno Evangeo dun óme que non falava,
en que jazía o démo; mais aquel Déus que sãava
toda-las enfermidades e mórtos ressucitava,
atanto que o viu, lógo mandou-lle que non leixasse
A Madre do que o démo fez no mudo que falasse...

De falar e que dissésse todo quanto que sabía.
E del aquesta vertude ouve pois Santa María,
que fezo un gran miragre de que vos dizer querría
en tal que gente m' oísse que me mui ben ascuitasse.
A Madre do que o démo fez no mudo que falasse...

Ond' avẽo en Caorce dũa mollér que sa filla
ouve mui grande fremosa; mais o dïabo, que trilla
aos séus, fillou-a fórte- mente a gran maravilla,
e dizía toda cousa a quen lla empreguntasse.
A Madre do que o démo fez no mudo que falasse...

A madre con coita dela foi corrend' aa eigreja
e ao capelán disse: “Por Déus mercee vos seja
que acorrades mia filla que con o démo peleja,”
dizendo ca med' avía que no fógo a deitasse.
A Madre do que o démo fez no mudo que falasse...

El fillou agua bẽeita e foi alá mui de grado;
e lóg' o démo lle disse: “Ai, crérigo escomungado,
e como sól falar ousas? Ca agora tal pecado
feziste, que gran dereito faría quen te matasse.
A Madre do que o démo fez no mudo que falasse...

E demais que trages agua bẽeita e és maldito,
a per poucas non m' é óra que os ollos non te brito.”
Quand' o crérig' oiu esto, punnou de seer del quito,
ca mui gran pavor avía que o chus non dẽostasse.
A Madre do que o démo fez no mudo que falasse...

Poi-lo capelán foi ido, a todos quantos entravan
por veê-la lles dizía aquelo en que pecavan;
ond' avían gran vergonna e porên se receavan
tanto dela, que apẽas achavan quen i entrasse.
A Madre do que o démo fez no mudo que falasse...

A madre, pois viu aquesto, con pesar e con vergonna
a Rocamador levou-a, que é préto de Gasconna,
e diss': “Ai, Santa María, róga téu Fillo que ponna
consell' en esta mia filla com' o démo a leixasse.
A Madre do que o démo fez no mudo que falasse...

Ca, sen que a ten coitada, faz-lle que diga nemiga
a todos, ond' ei vergonna tal que sól non sei que diga;
mas tu que és verdadeira Madre de Déus e amiga,
mandasses-lle que se fosse dela e se desterrasse.”
A Madre do que o démo fez no mudo que falasse...

A oraçôn desta dona lóg' a Virgen ouv' oída
e fezo calar o démo, e foi a moça guarida;
e déron porên loores aa Sennor mui comprida,
a que quen quér as daría que se migo conssellasse.
A Madre do que o démo fez no mudo que falasse...


MEDIATECA

Partituras

Midis

Discografía:

Enlaces:

Audios resaltados

Otros Audios

Videos resaltados:

Otros Videos:

Obtenido de «http://www.cancioneros.wiki/index.php?title=A_Madre_do_que_o_demo_fez_no_mundo_que_falasse&oldid=4441»