A que as portas do ceo abriu pera nos salvar

De Cancioneros Musicales Españoles
Saltar a: navegación, buscar

FICHA DE LA OBRA

Observación General

Índice de autoridades:

  • A que as portas do ceo abriu pera nos salvar
  • Cantigas de Santa María
  • Cantigas de Alfonso X el Sabio
  • Cantiga 246
  • Cancionero Cortesano
  • Siglo XIII

Autor del texto

La autoría no esta clara. Ver observación en Cantigas de Santa María

Autor música:

La autoría no esta clara. Ver observación en Cantigas de Santa María

Voces:

1

Cancioneros:

Data:

Segunda mitad siglo XIII

Referencias:

Observación 1:

TEXTO

A que as pórtas do céo abriu pera nos salvar,
poder á nas deste mundo de as abrir e serrar.

Desto direi un miragre, segundo que aprendí,
que avẽo en Alcáçar, e creo que foi assí,
dũa mui bõa crischãa mollér que morava i,
que sabía ena Virgen mais doutra cousa fïar.
A que as pórtas do céo abriu pera nos salvar...

Onde por amor da Virgen ao sábado sempr' ir
punnav' a ũa igreja súa e oraçôn oír,
e levava sa oférta sigo por a oferir;
mas un sábado ll' avẽo que foi aquest' obridar
A que as pórtas do céo abriu pera nos salvar...

Por fazendas de sa casa muitas que ouv' a fazer.
Mas aa tarde ll' en mente vẽo como falecer
fora, e arrepentiu-se; e por esto correger,
foi ja tard' aa eigreja e cuidou i dentr' entrar.
A que as pórtas do céo abriu pera nos salvar...

Esta igrej' alongada da vila ja quant' está.
Mas quando chegou a ela, cuidou lógu' entrar alá,
mas as pórtas ben serradas achou, e fillou-s' acá
de fóra fazer sas prézes e começou de chorar.
A que as pórtas do céo abriu pera nos salvar...

E pois aquest' ouve feito e compriu sa oraçôn,
viu lóg' as pórtas abértas, e foi en séu coraçôn
muit' ende maravillada, porque mollér nen barôn
non vira que llas abrisse. E foi lóg' ao altar
A que as pórtas do céo abriu pera nos salvar...

E pos i sa oferenda, des i lógo se saiu
da igreja. E pois fóra foi, as pórtas serrar viu;
e con gran medo que ouve, lógo dalí recodiu
e foi-se pera a vila, mas non de mui gran vagar.
A que as pórtas do céo abriu pera nos salvar...

E quando foi aas pórtas da vila e entrar quis,
achou-as assí serradas que des alí foi ben fis
de non entrar, e cuitada foi ên muit', par San Dinís;
mas rogou entôn a Virgen, que llas abriu lógu' en par.
A que as pórtas do céo abriu pera nos salvar...

Entôn ũa dona béla e nóbre ll' apareceu,
que a fillou pela mão e na vila a meteu
e levó-a a sa casa, ond' ela prazer prendeu;
mas ante que i chegasse, começou-ll' a preguntar
A que as pórtas do céo abriu pera nos salvar...

Dizendo: “Sennor, quen sodes, que a tan póbre mollér
com' éu tan gran ben fezéstes?” Respôs-ll' ela volontér:
“éu sõo a que nas cuitas acórr' a quen m' á mestér,
en que Déus por sa mercee quis de mi carne fillar.”
A que as pórtas do céo abriu pera nos salvar...

Quand' a bõa mollér esto oiu, lógo se deitou
a séus pées por beijar-llos; mas nona viu, e ficou
ende mui desconortada, e en sa casa entrou,
e aqueste feit' a todos outro día foi contar.
A que as pórtas do céo abriu pera nos salvar...



MEDIATECA

Partituras

Midis

Discografía:

Enlaces:

Audios resaltados

Otros Audios

Videos resaltados:

Otros Videos: