Com’ á gran pesar a Virgen

De Cancioneros Musicales Españoles
Saltar a: navegación, buscar


FICHA DE LA OBRA

Observación General

Índice de autoridades:

  • Com’ á gran pesar a Virgen
  • Cantigas de Santa María
  • Cantigas de Alfonso X el Sabio
  • Cantiga 341
  • Cancionero Cortesano
  • Siglo XIII

Autor del texto

La autoría no esta clara. Ver observación en Cantigas de Santa María

Autor música:

La autoría no esta clara. Ver observación en Cantigas de Santa María

Voces:

1

Cancioneros:

Data:

Segunda mitad siglo XIII

Referencias:

Observación 1:

TEXTO

Com' á gran pesar a Virgen dos que gran pecado fazen,
outrossí en salvar punna os que en tórto non jazen.

Desto direi un miragre que en térra de Gasconna
fez a Virgen grorïosa, que sobre nós mão ponna
por que ao gran joízo non vaamos con vergonna
ant' aquel que as maldades e os érros se desfazen.
Com' á gran pesar a Virgen dos que gran pecado fazen...

Alí foi un cavaleiro grand' e apóst' e fremoso
e emparentado muito e rico e poderoso;
mais casou con ũa dona, e foi dela tan ceoso
como se fezésse tórto, en que outras muitas jazen.
Com' á gran pesar a Virgen dos que gran pecado fazen...

En coidando que ll' errara, dava-lle mui maa vida,
e muitas vezes maltreita éra del e mal ferida;
e de comer pouc' avía, ar andava mal vestida,
ca molléres con maridos ceosos tal vida fazen.
Com' á gran pesar a Virgen dos que gran pecado fazen...

A dona maravillada foi desto que lle fazía,
e mui coitada chorando con ele falou un día
e disse-ll' assí: “Marido, de grado saber querría
de vós se an d' aver pẽa os que en tórto non jazen.”
Com' á gran pesar a Virgen dos que gran pecado fazen...

Diz el: “Porquê mio dizedes?” Diss' ela: “Porque vos vejo
andar contra mi sannudo, de que ei medo sobejo;
e de saber por que éste, ren tan muito non desejo,
e os que me mezcran vósco, par Déus, mui gran tórto fazen.”
Com' á gran pesar a Virgen dos que gran pecado fazen...

Disse-ll' el: “A min disséron que me fazedes gran tórto,
e tan gran pesar ei ende que querría seer mórto;
ca de tal cousa com' esta non póss' éu aver conórto,
e maa ventura venna a quantos en esto jazen.”
Com' á gran pesar a Virgen dos que gran pecado fazen...

Diss' ela: “Ja Déus non queira que éu en tal tórto jaça,
e non á no mundo salva que éu sobr' esto non faça;
e sequér en un gran fógo en meo daquela praça
me meterei, ca non sõo daquelas que esto fazen.”
Com' á gran pesar a Virgen dos que gran pecado fazen...

Diss' ele: “Par Déus, no fógo non quéro que vós queimedes,
mais en aquel altar santo do Poi quéro que juredes
que tórto non me fezéstes, e ar quéro que saltedes
de cima daquela pena con esses que juso jazen.”
Com' á gran pesar a Virgen dos que gran pecado fazen...

Diss' ela: “De mui bon grado farei o que me mandades,
en tal que maa sospeita per ren de mi non ajades.”
E pera o Poi se foron, e de cérto ben sabiades
que foron i grandes gentes come enas féstas fazen.
Com' á gran pesar a Virgen dos que gran pecado fazen...

E pois disséron a missa, sobr' o altar pos as mãos,
jurando que non ll' errara pela lee dos crischãos
[Texto perdido]
[Texto perdido]
Com' á gran pesar a Virgen dos que gran pecado fazen...

Des que aquest' ouve dito, lóg' ante toda a gente
sobiu encima da pena, corrend' esforçadamente,
e diss' a mui grandes vózes: “Madre daquel que non mente,
val-me, ca tu sempre vales aos que tórto non fazen.”
Com' á gran pesar a Virgen dos que gran pecado fazen...

Pois sa razôn acabada ouv', en un brïal ben feito
ficou, sen null' outro pano, e catou e viu o geito
muit' alt' e muit' espantoso; mais pavor per nïún preito
non ouve, com' an aquelas que en culpa mortal jazen.
Com' á gran pesar a Virgen dos que gran pecado fazen...

E leixou-se caer lógo sen niũa deteença,
avend' en Santa María, que é verdade, creença,
que quis que as cousas duras lle fezéssen reverença
en lle seer saborosas ben come as móles fazen.
Com' á gran pesar a Virgen dos que gran pecado fazen...

Assí que non foi ferida nen en pée nen en mão
nen en nïún outro nembro, ant' ouv' o córpo ben são;
e o logar que esquivo éra, tornou-se-lle chão,
pero o logar é duro e muitas pédras i jazen.
Com' á gran pesar a Virgen dos que gran pecado fazen...

O marido, pois viu esto, perdeu todos séus antollos
e foi mui corrend' ant' ela lógo ficar os gẽollos
e disse-ll': “Ai, santa dona,” muito chorando dos ollos,
“perdõa-me, ca perdõa Déus aos que érro fazen.”
Com' á gran pesar a Virgen dos que gran pecado fazen...

Ela perdõou-lle lógo, e déron todos loores
aa Virgen grorïosa, que é Sennor das sennores;
e tan tóste o miragre meteron ontr' os maiores
miragres eno gran livro, en que outros muitos jazen.
Com' á gran pesar a Virgen dos que gran pecado fazen...


MEDIATECA

Partituras

Midis

Discografía:

Enlaces:

Audios resaltados

Otros Audios

Videos resaltados:

Otros Videos: