Non pod’ ome pela Virgen tanta coita endurar

De Cancioneros Musicales Españoles
Saltar a: navegación, buscar


FICHA DE LA OBRA

Observación General

Índice de autoridades:

  • Non pod’ ome pela Virgen tanta coita endurar
  • Cantigas de Santa María
  • Cantigas de Alfonso X el Sabio
  • Cantiga 127
  • Cancionero Cortesano
  • Siglo XIII

Autor del texto

La autoría no esta clara. Ver observación en Cantigas de Santa María

Autor música:

La autoría no esta clara. Ver observación en Cantigas de Santa María

Voces:

1

Cancioneros:

Data:

Segunda mitad siglo XIII

Referencias:

TEXTO


Non pód' óme pela Virgen tanta coita endurar,
que pois ela non llo aja con ben a galardõar.

E desto mui gran miragre vos direi que ũa vez
a Virgen Santa María na eigreja do Poi fez
por un óm' avizimao, que por séu siso rafez
con sa madre que avía bõa fora barallar.
Non pód' óme pela Virgen tanta coita endurar...

E non catou o mesquinno como o troux' e pariu
dentr' en séu córpo sa madre, e do pée a feriu
mal; e muit' ela chorando entôn mercee pediu
aa Virgen grorïosa que del gran dereito dar
Non pód' óme pela Virgen tanta coita endurar...

Lle quisésse daquel tórto grand' e mui descomunal.
E a Virgen, de Déus Madre, que aos coitados val,
déu-ll' entôn a el por esto de door un tan gran mal,
que lógu' en todas maneiras s' ouve de maenfestar.
Non pód' óme pela Virgen tanta coita endurar...

E déron-ll' en pẽedença que fosse pedir perdôn
en gẽollos a sa madre e que lle pediss' en don
que ambos en romaría fossen fazer oraçôn
aa eigreja daquela en que Déus foi encarnar.
Non pód' óme pela Virgen tanta coita endurar...

E a madr' entôn chorando tan tóste lle perdõou
e d' iren en romaría de grado llo outorgou;
mais dentro na sa eigreja sól entrar nono leixou
a Virgen Santa María, e ouv' entôn a ficar
Non pód' óme pela Virgen tanta coita endurar...

Fóra, e entrou a madre. E a gente a veer
o vẽéron e puxando o cuidaron i meter
per força; mais non podéron daquel logar o mover
que na eigreja entrasse, por ben que fossen puxar.
Non pód' óme pela Virgen tanta coita endurar...

E os crérigos da sée vẽéron corrend' alí
e que se mãefestasse lle disséron, com' oí.
El disse que o fezéra; pois conssellaron assí
que o pé tallar mandasse e podería entrar.
Non pód' óme pela Virgen tanta coita endurar...

El, como quér que lle fosse esto de fazer mui gréu,
por entrar ena eigreja da Virgen, com' aprix éu,
feze-o, e mantenente d' entrar i non lle foi gréu;
mais sa madre, pois viu esto, começou de braadar,
Non pód' óme pela Virgen tanta coita endurar...

Dizendo: “Santa María, Sennor, pois que vin a ti,
non queiras que o méu fillo sen pée vaa daquí.”
E tantas vezes diss' esto, que adormeceu alí
u se jazía tenduda chorando ant' o altar.
Non pód' óme pela Virgen tanta coita endurar...

E sonnou que a omagen lle diss'. “Aquesto farás:
filla o pé de téu fillo, e non espéres a cras,
mais pon-llo u x' ant' estava, e ta mão tragerás
sobr' ele eno méu nome, e éu farei-o sãar.”
Non pód' óme pela Virgen tanta coita endurar...

A mollér de sonnar esto ouv' ende mui gran sabor,
e pois espertou fez lógo como ll' a bõa Sennor
mandara, e pos-ll' o pée en séu logar; e mellor
se juntou que ant' estava que o fezésse tallar.
Non pód' óme pela Virgen tanta coita endurar...

Quand' est' oíron as gentes, mui gran maravilla ên
ouvéron e ar loaron muito a que tanto ben
fez e nos faz cada día, e os crérigos “amên”
responderon e os sinos mandaron todos sõar.
Non pód' óme pela Virgen tanta coita endurar...


MEDIATECA

Partituras

Midis

Discografía:

Enlaces:

Audios resaltados

Otros Audios

Videos resaltados:

Otros Videos: