Nunca ja pod’ aa Virgen ome tal pesar fazer
Sumario
FICHA DE LA OBRA
Observación General
Índice de autoridades:
- Nunca ja pod’ aa Virgen ome tal pesar fazer
- Cantigas de Santa María
- Cantigas de Alfonso X el Sabio
- Cantiga 104
- Cancionero Cortesano
- Siglo XIII
Autor del texto
La autoría no esta clara. Ver observación en Cantigas de Santa María
Autor música:
La autoría no esta clara. Ver observación en Cantigas de Santa María
Voces:
1
Cancioneros:
- Cantigas de Santa María nº 104
Data:
Segunda mitad siglo XIII
Referencias:
- Se encuentra en el Códice principal del Escorial (Nº 104), en el Códice rico del Escorial (nº 104) y en el Códice Toledano (nº 96)
TEXTO
Nunca ja pód' aa Virgen óme tal pesar fazer,
como quen ao séu Fillo Déus coida escarnecer.
E o que o fazer coida, creed' aquesto por mi,
que aquel escarno todo á de tornar sobre si.
E daquest' un gran miragre vos direi, que éu oí
que fezo Santa María; oíde-mio a lezer:
Nunca ja pód' aa Virgen óme tal pesar fazer...
Aquesto foi en Galiza non á i mui gran sazôn,
que ũa sa barragãa ouve un escudeirôn;
e por quanto s' el casara, tan gran pesar ouv' entôn,
que con gran coita ouvéra o siso end' a perder.
Nunca ja pód' aa Virgen óme tal pesar fazer...
E con gran pesar que ouve foi séu consello buscar
enas outras sas vezinnas, e atal llo foron dar:
que sól que ela podésse ũa óstïa furtar
das da eigreja, que lógo o podería aver,
Nunca ja pód' aa Virgen óme tal pesar fazer...
Pois que lle tal ben quería. E ela tóste, sen al,
foi-se a ũa eigreja da Virgen espirital,
que nas nóssas grandes coitas nos guarda sempre de mal,
e diss' entôn que quería lógo comoiôn prender.
Nunca ja pód' aa Virgen óme tal pesar fazer...
E o crérigo sen arte de a comungar coidou;
mai-la óstïa na boca aquesta mollér guardou,
que per neũa maneira nona trociu nen passou,
e punnou quanto mais pode de se dalí lógu' erger.
Nunca ja pód' aa Virgen óme tal pesar fazer...
Pois que saiu da eigreja, os dedos entôn meteu
ena boca e tan tóste tirou-a end' e odeu
a óstïa ena touca; e nada non atendeu,
ante se foi muit' aginna por provar est' e veer
Nunca ja pód' aa Virgen óme tal pesar fazer...
Se lle disséran verdade ou se lle foran mentir
aquelas que lle disséran que lle farían vĩir
lóg' a ela séu amigo e ja mais nunca partir
dela se ja podería, e de con ela viver.
Nunca ja pód' aa Virgen óme tal pesar fazer...
E entrant' a ũa vila que dizen Caldas de Rei,
ond' aquesta mollér éra, per com' end' éu apres' ei,
avẽo ên mui gran cousa que vos óra contarei;
ca lle viron pelas toucas sangue vermello correr.
Nunca ja pód' aa Virgen óme tal pesar fazer...
E a gent' entôn dizía, quando aquel sangue viu:
“Di, mollér, que foi aquesto, ou quen te tan mal feriu?”
E ela maravillada foi tanto que est' oiu,
assí que nunca lles soube niũa ren responder.
Nunca ja pód' aa Virgen óme tal pesar fazer...
E pos a mão nas toucas, e sentiu e viu mui ben
que éra sangue caente, e disso assí porên:
“A mi non me feriu outre senôn queno mundo ten
en séu poder, por grand' érro que me ll' éu fui merecer”.
Nunca ja pód' aa Virgen óme tal pesar fazer...
Entôn contou-lles o feito, tremendo con gran pavor,
todo como ll' avẽéra; e déron porên loor
todos a Santa María, Madre de Nóstro Sennor,
e a séu Fillo bẽeito, chorando con gran prazer.
Nunca ja pód' aa Virgen óme tal pesar fazer...
A mollér se tornou lógo à eigreja outra vez,
e deitou-s' ant' a omagen e disse: “Sennor de prez,
non cates a méu pecado que mi o démo fazer fez.”
E lóg' a un mõesteiro se tornou monja meter.
Nunca ja pód' aa Virgen óme tal pesar fazer...
MEDIATECA
Partituras
Midis
Discografía:
Enlaces:
- BIBLIOTECA DIGITAL HISPÁNICA (BIBLIOTECA NACIONAL DE ESPAÑA)
- Cantigas de Santa Maria for Singers
- Centre for the Study of the Cantigas de Santa Maria of Oxford University
- PhiloBiblon BITAGAP 3821