Por que nos ajamos sempre, noit’ e dia

De Cancioneros Musicales Españoles
Revisión del 20:17 13 ene 2015 de Iria (discusión | contribuciones) (Referencias:)
(dif) ← Revisión anterior | Revisión actual (dif) | Revisión siguiente → (dif)
Saltar a: navegación, buscar


FICHA DE LA OBRA

Observación General

Índice de autoridades:

  • Por nos, Virgen Madre
  • Cantigas de Santa María
  • Cantigas de Alfonso X el Sabio
  • Cantiga 9
  • Cancionero Cortesano
  • Siglo XIII

Autor del texto

La autoría no esta clara. Ver observación en Cantigas de Santa María

Autor música:

La autoría no esta clara. Ver observación en Cantigas de Santa María

Voces:

1

Cancioneros:

Data:

Segunda mitad siglo XIII

Referencias:

TEXTO


Por que nós ajamos
sempre, noit' e día,
dela renembrança,
en Domás achamos
que Santa María
fez gran demostrança.

En esta cidade, que vos ei ja dita,
ouv' i ũa dona de mui santa vida,
mui fazedor d' algu' e de todo mal quita,
rica e mui nóbre e de ben comprida.
Mas, por que sabiámos
como non quería
do mundo gabança,
como fez digamos
ũ' albergaría,
u fillou morança.
Por que nós ajamos...

E alí morand' e muito ben fazendo
a toda-las gentes que per i passavan,
vẽo i un monge, segund' éu aprendo,
que pousou con ela, com' outros pousavan.
Diss' ela: “Ouçamos
u tẽedes vía,
se ides a França.”
Diss' el: “Mas cuidamos
dereit' a Suría
lógu' ir sen tardança.”
Por que nós ajamos...

Lógu' entôn a dona, chorando dos ollos,
muito lle rogava que per i tornasse,
des que el ouvésse fito-los gẽollos
ant' o San Sepulcro e en el beijasse.
“E mais vos rogamos
que, se vos prazía,
ũa semellança
que dalá vejamos
da que sempre guía
os séus sen errança.”
Por que nós ajamos...

Pois que foi o monge na santa cidade,
u Déus por nós mórte ena cruz prendera,
comprido séu feito, ren da magestade
non lle vẽo a mente, que el prometera;
mas disse: “Movamos,”
a sa companía,
“que gran demorança
aquí u estamos
bõa non sería
sen aver pitança.”
Por que nós ajamos...

Quand' est' ouve dito, cuidou-s' ir sen falla;
mas a vóz do céo lle disse: “Mesquinno,
e como non lévas, asse Déus te valla,
a omagen tigo e vas téu caminno?
Esto non loamos;
ca mal ch' estaría
que, per obridança,
se a que amamos
monja non avía
da Virgen sembrança.”
Por que nós ajamos...

Mantenent' o frade os que con el ían
leixou ir, e lógo tornou sen tardada
e foi buscar u as omages vendían,
e comprou end' ũa, a mellor pintada.
Diss' el: “Ben mercamos;
e quen podería
a esta osmança
põer? E vaamos
a nóss' abadía
con esta gaança.”
Por que nós ajamos...

E pois que o monge aquesto feit' ouve,
foi-s' entôn sa vi', a omagen no sẽo.
E lógu' i a préto un leôn, u jouve,
achou, que correndo pera ele vẽo
de so ũus ramos,
non con felonía,
mas con omildança;
por que ben creamos
que Déus o quería
guardar, sen dultança.
Por que nós ajamos...

Des quando o monge do leôn foi quito,
que, macar se fora, non perdera medo
del, a pouca d' óra un ladrôn maldito,
que roméus roubava, diss' aos séus quedo:
“Por que non matamos
este, pois desvía?
Dar-ll-ei con mia lança,
e o séu partamos,
lógo sen perfía
todos per iguança.”
Por que nós ajamos...

Quand' est' ouve dito, quis en el dar salto,
dizendo: “Matemo- lo óra, irmãos.”
Mas a vóz do céo lles disse mui d' alto:
“Sandeus, non ponnades en ele as mãos;
ca nós lo guardamos
de malfeitoría
e de malandança,
e ben vos mostramos
que Déus prendería
de vós gran vingança.”
Por que nós ajamos...

Pois na majestade viu tan gran vertude,
o monj' entôn disse: “Como quér que seja,
bõa será esta, asse Déus m' ajude,
en Costantinóble na nóssa eigreja;
ca, se a levamos
allur, bavequía
e gran malestança
serán, non erramos.”
E ao mar s' ía
con tal acordança.
Por que nós ajamos...

E en ũa nave con outra gran gente
entrou, e gran péça pelo mar singraron;
mas ũa tormenta vẽo mantenente,
que do que tragían muit' en mar deitaron,
por guarir, osmamos.
E ele prendía
con desasperança
a que aoramos,
que sigo tragía
por sa delivrança,
Por que nós ajamos...

Por no mar deitá-la. Que a non deitasse
ũa vóz lle disse, ca éra pecado,
mas contra o céo suso a alçasse,
e o tempo fórte sería quedado.
Diz: “Préstes estamos.”
Entôn a ergía
e diz con fïança:
“A ti graças damos
que és alegría
nóss' e amparança.”
Por que nós ajamos...

E lóg' a tormenta quedou essa óra,
e a nav' a Acre entôn foi tornada;
e con sa omagen o monge foi fóra
e foi-se a casa da dona onrrada.
Óra retraiamos
quan grand' artería
fez per antollança;
mas, como penssamos,
tanto lle valrría
com' ũa garvança,
Por que nós ajamos...

O monge da dona non foi connoçudo,
onde prazer ouve, e ir-se quiséra;
lógo da capéla u éra metudo
non viu end' a pórta nen per u vẽéra.
“Por que non leixamos.”
contra si dizía,
“e sen demorança,
esta que compramos,
e Déus tiraría
nos desta balança?”
Por que nós ajamos...

El esto penssando, viu a pórt' abérta
e foi aa dona contar sa fazenda,
e déu-ll' a omagen, ond' ela foi cérta,
e sôbelo altar a pos por emenda.
Carne, non dultamos,
se fez e saía
dela, mas non rança,
grossain, e sejamos
cértos que corría
e corr' avondança.
Por que nós ajamos...


MEDIATECA

Partituras

Midis

Discografía:

Enlaces:

Audios resaltados

Otros Audios

Videos resaltados:

Otros Videos: