Quen comendar de coraçon

De Cancioneros Musicales Españoles
Saltar a: navegación, buscar


FICHA DE LA OBRA

Observación General

Índice de autoridades:

  • Quen comendar de coraçon
  • Cantigas de Santa María
  • Cantigas de Alfonso X el Sabio
  • Cantiga 146
  • Cancionero Cortesano
  • Siglo XIII

Autor del texto

La autoría no esta clara. Ver observación en Cantigas de Santa María

Autor música:

La autoría no esta clara. Ver observación en Cantigas de Santa María

Voces:

1

Cancioneros:

Data:

Segunda mitad siglo XIII

Referencias:

TEXTO


Quen comendar de coraçôn
a Santa María o séu,
macar mal prenda, creo éu
que llo póde dar sen lijôn.

Porende vos quéro falar
dun gran miragre que oí
a ómees bõos contar,
que juravan que foi assí,
que Santa María mostrar
foi por ũa, com' aprendí,
dona que soía morar
ena térra de Brïançôn.
Quen comendar de coraçôn...

Esta, per com' oí dizer,
un fill' avía que maior
ben sabía ca si querer,
ca el éra mantẽedor
dela e ar do séu aver
bõa guard' e alinnador,
e sabía-a defender
sempre mui ben e con razôn.
Quen comendar de coraçôn...

Pero mui mais que outra ren
a Reínna esperital
esta dona quería ben,
e que lle séu fillo de mal
guardasse, de todo séu sen
lle rogava mui mais que al,
e comendava-llo porên
ameúd', en sa oraçôn.
Quen comendar de coraçôn...

El outrossí mui gran sabor
de Santa María servir
avía, e por séu amor
a sa casa quería ir
d' Albeza, u entôn maior
gente fazía i vĩir
a Madre de Nóstro Sennor
que en Bregonna foss' entôn.
Quen comendar de coraçôn...

Mais la madre lle defendeu
que non fosse per ren alá,
e con el muito contendeu,
dizendo: “Maa gent' i á
de téus ẽemigos, sandeu,
ben sei que ren non te guarrá
de mórt'.” E el nona creeu,
e foi-s' e prendeu ocajôn.
Quen comendar de coraçôn...

E u séu caminno fillou
por ir aa Madre de Déus,
alá u el ía, topou
con esses ẽemigos séus,
que o prenderon; e sacou
ll' un desses mui maos encréus
os ollos, e depois tallou
ll' as mãos con ũu falchôn.
Quen comendar de coraçôn...

Foron-s' eles; e remaniu
aquel lijado con mui gran
coita, e ómees sentiu
que aa eigreja de pran
ían u el, e lles pediu
mercee que tanto d' afán
fillassen polo que sobiu
nos Céos día d' Acenssôn,
Quen comendar de coraçôn...

Que a Albeza dessa vez
o levassen. “Ca”, diss' el, “sei
que a Santa Virgen de prez
me guarrá, sól dulta non ei.”
E un desses roméus lo fez.
Mas da madre, que vos direi?
Quand' o oiu, mui mais ca pez
tornou negra nen que carvôn,
Quen comendar de coraçôn...

E sól detẽer-se non quis,
mais como coitada mollér
foi lóg' alá, seendo fis
que Déus dar-ll-ía como quér
séu fillo sen maravedís
são, que ll' éra mui mestér.
E por esto, par San Dinís,
a Albeza foi de randôn
Quen comendar de coraçôn...

E fez séu dóo como faz
mollér coitada; mas con fé
disse: “Sennor a que despraz
do mal, vees qual méu fill' é,
que ante ti desfeito jaz;
porend' a Déus, téu Fill', u sé
róga que são e en paz
mio dé; tanto ti peç' en don.
Quen comendar de coraçôn...

Óra verei o que farás
ou se deste méu mal te dól,
ca ben sei que poder end' ás
de o fazer. E muit' é fól
o que non cree que darás
ben aos téus e que sa pról
non quéres; ond' oge sen cras
comprí lógo mia petiçôn.”
Quen comendar de coraçôn...

Esto dizendo como diz
mollér bõa e mui fïél,
lóg' a Santa Emperadriz,
Madre de Déus Emanüél,
fez-ll' ollos come de perdiz
pequenos a aquel donzél,
mui fremosos, e de raíz
creceron-ll' as mãos entôn.
Quen comendar de coraçôn...


MEDIATECA

Partituras

Midis

Discografía:

Enlaces:

Audios resaltados

Otros Audios

Videos resaltados:

Otros Videos: