Mui grandes noit’ e dia

De Cancioneros Musicales Españoles
Saltar a: navegación, buscar


FICHA DE LA OBRA

Observación General

Índice de autoridades:

  • Mui grandes noit’ e dia
  • Cantigas de Santa María
  • Cantigas de Alfonso X el Sabio
  • Cantiga 57
  • Cancionero Cortesano
  • Siglo XIII

Autor del texto

La autoría no esta clara. Ver observación en Cantigas de Santa María

Autor música:

La autoría no esta clara. Ver observación en Cantigas de Santa María

Voces:

1

Cancioneros:

Data:

Segunda mitad siglo XIII

Referencias:

TEXTO


Mui grandes noit' e día
devemos dar porende
nós a Santa María
graças, porque defende
os séus de dano
e sen engano
en salvo os guía.

E daquesto queremos
un miragre preçado
dizer, porque sabemos
que será ascuitado
dos que a Virgen santa
aman, porque quebranta
sempr' aos soberviosos
e os bõos avanta
e dá-lles siso
e Paraíso
con tod' alegría.
Mui grandes noit' e día...

En Monsarrat vertude
fez, que mui longe sõa,
a Virgen, se mi ajude
ela, por ũa bõa
dona que na montanna
d' i mui grand' e estranna
deceu a ũa fonte
con toda sa companna,
por i jantaren,
des i folgaren
e iren sa vía.
Mui grandes noit' e día...

U seían comendo
cabo daquela fonte,
a eles mui correndo
saiu ben desse monte
Reimund', un cavaleiro
roubador e guerreiro,
que de quanto tragían
non lles leixou dinneiro
que non roubasse
e non fillasse
con sa compannía.
Mui grandes noit' e día...

A dona mantenente,
lógo que foi roubada,
foi-s' ende con sa gente
mui trist' e mui coitada;
a Monsarrat aginna
chegou essa mesquinna,
dando grandes braados:
“Virgen santa, Reínna,
dá-me vingança,
ca pris viltança
en ta romaría.”
Mui grandes noit' e día...

E os frades saíron
aas vózes que dava;
e quand' esto oíron,
o prïor cavalgava
corrend' e foi mui tóste,
e passou un recóste
e viu cabo da fonte
de ladrões grand' óste
jazer maltreitos,
cégos, contreitos,
que un non s' ergía.
Mui grandes noit' e día...

Entr' esses roubadores
viu jazer un vilão
desses mais malfeitores,
ũa pérna na mão
de galinna, freame
que sacara con fame
entôn dũ' empãada,
que so un séu çurame
comer quiséra;
mais non podéra,
ca Déus non quería.
Mui grandes noit' e día...

Ca se ll' atravessara
ben des aquela óra
u a comer cuidara,
que dentro nen afóra
non podía sacá-la,
nen comer nen passá-la;
demais jazía cégo
e ar mudo sen fala
e mui maltreito
por aquel preito,
ca xo merecía.
Mui grandes noit' e día...

O prïor e séus frades,
pois que assí acharon
treitos por sas maldades
os ladrões, mandaron
que lógo d' i levados
fossen, atravessados
en bestias que trouxéran,
ant' o altar deitados
que i morressen,
ou guarecessen
se a Déus prazía.
Mui grandes noit' e día...

E pois que os ladrões
ant' o altar trouxéron,
por eles orações
e pregairas fezéron.
E lóg' ouvéron sãos
ollos, pées e mãos;
e porende juraron
que nunca a crischãos
jamais roubassen,
e se quitassen
daquela folía.
Mui grandes noit' e día...


MEDIATECA

Partituras

Midis

Discografía:

Enlaces:

Audios resaltados

Otros Audios

Videos resaltados:

Otros Videos:

Obtenido de «http://www.cancioneros.wiki/index.php?title=Mui_grandes_noit’_e_dia&oldid=5551»